به خاطر آور كه آن شب به برم
گفتي كه بي تو ز دنيا بگذرم


كنون جدايي نشسته بين ما
پيوند ياري شكسته بين ما


گريه مي كنم با خيال تو به نيمه شب ها
رفته اي و من بي تو مانده ام غمگين و تنها


بي تو خسته ام دل شكسته ام اسير دردم
از كنار من مي روي ولي بگو چه كردم


رفته اي و من آرزوي كس به سر ندارم
آه قصهء وفا با دلم مگو باور ندارم

دلم تنگه براي گريه كردن
كجاست مادر كجاست گهواره من

همون گهواره اي كه خاطرم نيست
همون امنيت حقيقي و راست
همونجايي كه شاهزاده قصه
هميشه دختر فقيرو مي‏خواست

همون شهري كه قد خود من بود
از اين دنيا ولي خيلي بزرگتر
نه ترس سايه بود نه وحشت باد
نه من گم مي‏شدم نه يك كبوتر

دلم تنگه براي گريه كردن
كجاست مادر كجاست گهواره من

نگو بزرگ شدم نگو كه تلخه
نگو گريه ديگه به من نمياد
بيا منو ببر نوازشم كن
دلم آغوش بي‏دغدغه مي‏خواد

تو اين بستر پاييزي مسموم
كه هر چي نفس سبزه بريده
نمي‏دونه كسي چه سخته موندن
مثه برگ روي شاخه تكيده

دلم تنگه براي گريه كردن
كجاست مادر كجاست گهواره من

ببين شكوفه دلبستگي‏هام
چقدر آسون تو ذهن باد مي‏ميره
كجاست اون دست نوراني و مؤجز
بگو بياد و دستمو بگيره

كجاست مريم ناجي مريم پاك
چرا به ياد اين شكسته تن نيست
تو رگبار هراس و بي‏پناهي
چرا دامن سبزش چتر من نيست

دلم تنگه براي گريه كردن
كجاست مادر كجاست گهواره من

من ز بخت سياه اشکي چکيده به راهم
سوزم از آتش آهم نفرين بر اين زندگي
در کوير حياتم با بار سنگين اين غم
آواره اي بي پنام نفرين بر اين زندگي

زندگي اي زندگي اي همه افسردگي
تويي کابوس غم آمده به خوابم

من ز بخت سياه اشکي چکيده به راهم
سوزم از آتش آهم نفرين بر اين زندگي
دل سزاي محبت بيند دورويي و محنت
يا رب چه بوده گناهم نفرين بر اين زندگي

اي خدا اي آسمان اي تمام کهکشان
سيرم از زندگي از اين بيهودگي

تو که داري آهنگ سفر
مرو مرو ، گل من
بنگر بر اين ديده ي تر
مرو مرو ...


ز کنارم آهسته گذر
خونه ، خونه ، دل من
چه کنم بي تو شام و سحر
مرو مرو ...


پس از اين ، با دل تنگم بي تو چه کنم
ز غم و دردت چه گويم ، با که گويم
ز خدا خواهم همه شب ، در آتش تب
که دوباره برگردي تو ، به سويم


مي روي ، به سفر
سفرت ، بي خطر
يک دنيا دردم من ، قلبم خونه
جاي تو در اين دل ، غم مي مونه
از کنارم مرو ، تو را خدا
که مي کشد آخر اين غم مرا


چون گريم ز غمش ، من خدايا
مي خواهم نبيند ، گريه ام را

تو يه دل من رو برده اي به ناز و افسونگري
چرا بي قراري مي يني به خاطر ديگري

عزيز دلم خودت بگو آخه چي رو باور بينم
تو مال مني يا مال او آخه چي رو باور بينم

آه عهدي يه بستي به فسونگري شيستي
دل من به خون نشاندي به اميد او نشستي

آه با من وعده يردي يه به ديدنم بيايي
تو نيامدي شنيدم يه تو بي وفا يجايي

عزيز دلم خودت بگو آخه چي رو باور بينم
تو مال مني يا مال او آخه چي رو باور بينم

ميون يه دشت لخت زير خورشيد كوير
مونده يك مرداب پير توي دست خاك اسير
منم اون مرداب پير از همه دنيا جدام
داغ خورشيد به تنم زنجير زمين به پام


من همونم كه يه روز مي خواستم دريا بشم
مي خواستم بزرگترين درياي دنيا بشم
آرزو داشتم برم تا به دريا برسم
شبو آتيش بزنم تا به فردا برسم


اولش چشمه بودم زير آسمون پير
اما از بخت سيام راهم افتاد به كوير
چشم من به اونجا بود پشت اون كوه بلند
اما دست سرنوشت سر رام يه چاله كند


توي چاله افتادم خاك منو زندوني كرد
آسمونم نباريد اونم سرگروني كرد
حالا يه مرداب شدم يه اسير نيمه جون
يه طرف ميرم تو خاك يه طرف به آسمون


خورشيد از اون بالاها زمينم از اين پايين
هي بخارم مي كنن زندگيم شده همين
با چشام مردنمو دارم اينجا مي بينم
سرنوشتم همينه من اسير زمينم


هيچي باقي نيست ازم لحظه هاي آخره
خاك تشنه همينم داره همراش مي بره
خشك ميشم تموم ميشم فردا كه خورشيد مياد
شن جامو پر مي كنه كه مياره دست باد

اگه بموني ، اگه بموني
خورشيدو از اون بالا
مي يارم برات
خوب ميدوني
اگه بموني ، اگه بموني


مي بندم يه دستبند بلور
از اشك گرم و پر نور
دور دستاي پر از غرور


مي گيرم عكس ماهو از آب
از لبام ، تنگ شراب
هديه مي يارم برات تو خواب


پر مي شه صحرا از شقايق ها
مي ره از چشمونم ابر سياه
اگه بموني، اگه بموني


اگه بموني ، اگه بموني
شب مياد ، نور اسيره
پونه مي ميره ، دل مي گيره
اگه نموني ، اگه نموني


مي ميره ستارم تو هوا
روز مي شه سرد و سياه
گريه مي كنن باز پريا


چشمامو مي دم به ماهي يا
دستامو مي دم به دريا
مي رم از چشم تنگ دنيا


ماهي عشقم مي شينه به خاك
از روي دنيا نامم مي شه پاك
اگه نموني ، اگه نموني

[گوگوش]
تاکسي
تاکسي
نيگر دار

[ترمز]

[گوگوش]
آي تاکسيه خالي تو رو به خدا
ده بيا بيا
شدم بي پا
دارم ميفتم وسط خيابون

[منوچهر نوذري]
اي خانوم طلا بفرما بالا
عشوه نيا
که ديگه مي خوام
دوباره بشم شوفر بيابون


[گوگوش]
آقا خيلي مچکرم که ترمز کردين
باور کنيد پام داشت له مي شد


[منوچهر نوذري]
خانوم جون آخه ما چه تقصيري داريم
مسافر زياده تاکسي کم
راديو هم هي بي خودي ما رو دست ميندازه
ملاحظه کردين تا مسافر پياده شد فوراً ما شما رو سوار کرديم


[گوگوش]
خدا رحمت کنه ننه و باباتو
خدا نيگر داره قوم و خويشاتو

صبح تا حالا بودم خمار تاکسي
الهي شکر شدم سوار تاکسي



[منوچهر نوذري]
خانوم جون چيکار مي شه کرد
اگه اضافه سوار کنم جريمه مي شم
وگرنه من که از پول بدم نمياد
پول چيزه خوبيه ديگه

اگه سوار کنم بنده اضافه
مي گيرن مامورا برام قيافه

از اون وقتي که اين قانون به پا شد
همه تاکسي قراضه ها طلا شده

همه ستاره شدن تو آسمون ها
همه مي ميرن براش پيرا و جوون ها



[گوگوش]
والّا تخم تاکسي رو تو اين شهر ملخ خورده
مي دوني تاکسي تو اين شهر چه جوري شده؟

[منوچهر نوذري]
چه جوري شده خانوم؟

[گوگوش]
همه ستاره شدن تو آسمون ها

[منوچهر نوذري]
نکنه آپولو شدن

[گوگوش]
همه مي ميرن براش پيرا و جوون ها

[منوچهر نوذري]
راست مي گي؟

[گوگوش]
آي تاکسي مامانــــــــــــــــــــي


[منوچهر نوذري]
جانم؟جانم؟
چي ميگي؟
من اينجام







[گوگوش]
آي تاکسيه خالي تو رو به خدا
ده بيا بيا
شدم بي پا
دارم ميفتم وسط خيابون

[منوچهر نوذري]
اي خانوم طلا بفرما بالا
عشوه نيا
که ديگه مي خوام
دوباره بشم شوفر بيابون


[گوگوش]
خدا رحمت کنه ننه و باباتو
خدا نيگر داره قوم و خويشاتو

صبح تا حالا بودم خمار تاکسي
خدا رو شکر شدم سوار تاکسي


[منوچهر نوذري]
خانوم جون چيکار مي شه کرد
اگه اضافه سوار کنم جريمه مي شم
وگرنه من که از پول بدم نمياد
پول چيزه خوبيه ديگه

اگه سوار کنم بنده اضافه
مي گيرن مامورا برام قيافه

از اون وقتي که اين قانون به پا شد
مي دوني چطور شد؟
همه تاکسي قراضه ها طلا شده

[گوگوش + منوچهر نوذري]
همه ستاره شدن تو آسمون ها
که مي ميرن براش پيرا و جوون ها

[گوگوش]
آي تاکسي مامانــــــــــــــــــــي

[منوچهر نوذري]
بله؟بله؟
من اينجام خانوم